ruh halini anlatan şiir

Sabah olmuş banane Sen yoksun yanımda gene Hadi yanımda yoksun, bir mesaj atmadın bile Sensiz elim cappuccino'ya gitmiyor yine Neyse hayal kurmaya devam öyleyse

Ben seni severim sevmesine de toplum buna hazır değil Nükleer denemeler kyoto sözleşmesi küresel ısınma falan. Belki sen çok küçüksün belki benim ruhum ölü Biraz Nietzsche biraz Kant kafan karışmış belki Parlıamanet'i de bozdular tutunacak dalımız mı kaldı? Pavyonda tanıdığım bilge bir pezevenk vardı! Kötü kitaplar okumak kötü yaşamak gibidir derdi. İyi kitaplar okudum bir boka yaramadı.. Ben seni severim aslında da düzenim bozulur diye korkuyorum Durduk yere başımıza saçma sapan bir aşk çıkar Sinemaya gitmeye ele ele tutuşmaya falan kalkarız İşin yoksa çiçek al,saç tara, parfüm sık. Küsmesi,barışması,ayılması,bayılması Hatta eninde sonunda kaçınılmaz ayrılması Meyhanede tanıdığım gerzek bir filozof vardı! Güzel kadınlar insanın ömrünü uzatır derdi. Bir sürü güzel kadın girdi hayatıma Hepsi ağzıma sıçtı..

Küstürmeyin bazı insanları hayata. Sonra her şeyden vazgeçiyorlar. Yaşamaktan. Güzel olan her şeyden vazgeçiyorlar Bir odada yalnızlığı Bir dağ başında kalmayı Bir adada mahsur kalmayı Nerede bir yalnızlık varsa onu istiyorlar Küstürmeyin işte bazı insanları..

Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana yarabbi Taşınacak suyu göster, kırılacak odunu Kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde Bileyim hangi suyun sakasıyım ya rabbelalemin Tütmesi gereken ocak nerde

Başım köpük köpük bulut, içim dışım deniz, Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda, Budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz. Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında...

"ey dünya, sana koku ve gururlarıyla birçok çiçek gelecek; fakat benim çiçek toplama zamanım sona ermiştir." der rabindranath tagore, bahçıvan adlı eserinde. bir süredir aynen böyle hissediyorum. not: bu bahsettiğim kitap veremli şair rüştü onur'un ölmeden önce eline aldığı son kitaplardan biridir. ben de o vesileyle merak salmıştım, arkadaş hediyesiymiş.

Özlemek Seni özlemek, Bir de seni düşünmek var ya... Tam, gece ile gündüzün öpüştüğü saatlerde, Ben gece oluyorum, Gündüzün yerine de seni koyuyorum... Öylesine yaşıyorum ki seni, Senin dallarında... Ne bir tek yaprağını uçurabiliyor rüzgar, Ne de gülüşlerini soldurabiliyor kar... Biraz ruh, Ve bir de... Gümüş sarısı sevdalarla geldim kapına, Arala yüreğini ucundan, Bir öpüp dönmektir niyetim, Güneşi yüreğine dokundurmadan... İbrahim GÖKBAŞ